Het Registrum vicariarum et bonorum earundem ecclesiae Trajectensis van ca. 1500 vermeldt twee bedienaren van het altaar van het H. Kruis voor het koor en drie zielpriesters, ook de voor hun dienst beschikbare voorwerpen, maar geen bona assignata, zoals bij andere vicarieën het geval was. Toch staat het vast, dat voor de zielpriesters althans goederen waren aangewezen geweest. De landerijen te Beusichem in het land van Buren, die in de stichtingsbrieven genoemd worden, treft men aan onder de ontvangsten in de rekeningen van de Kleine Kamer, die ook bezwaard waren met jaarlijkse uitkeringen aan de zielpriesters. De renten uit enkele huizen in de stad kunnen deze zelf rechtstreeks ontvangen hebben, totdat de huizen verkocht werden, men vindt dan vanaf 1551 de rente wegens een verkocht huis in de Regenboog, sinds 1554 een andere wegens een verkocht huis op de Dam, in de rekeningen van de Bona divisa. Deze renten verschijnen in 1692 in de rekening van de Geacquireerde vicarieën. In de vereenvoudigde rekeningen over 1752 en later worden de zielpriesters niet meer genoemd. Hun taak blijkt uit de oorkonde van 1340, zie Rechtsboek p. 21. Volgens een resolutie van het kapittel van 5 mei 1517 mocht de deken, die de collatie had, de prebende alleen geven aan een gebeneficieerd vicaris. Op 12 mei 1581 heeft één van de zielpriesters zijn prebende voor een lijfrente aan het kapittel verkocht, zie hiervoor de akte in het register van rentebrieven.