N.B. Bij testament van 31 mei 1607 vermaakte Jhr. Johan Ruysch Alpharts. zijn aanzienlijk vermogen, na aftrek van legaten, aan de ‘rechte huyssittende armen binnen Utrecht’, voor wie de magistraat vier maal 's jaars liet collecteeren. Het beheer dezer fundatie werd door hem opgedragen aan twee executeurs, die telkens eenen opvolger zouden benoemen; de stad Utrecht werd uitdrukkelijk van alle bemoeiing daarmede uitgesloten. Inderdaad werd aanvankelijk zeker aldus gehandeld: de inkomsten der landerijen zullen door de executeurs aan de armen uitgedeeld zijn. In den loop der jaren vermeerderde het beschikbare bedrag nog door eenige aan de stichting vermaakte legaten. Reeds in 1655 (Vroedsch.resol. 22 maart, 19 april 1655) trachtte echter het Stedelijk bestuur eenig toezicht te verkrijgen, en in 1676 vinden wij dan ook de rekening der fundatie gedaan door de weduwe van den executeur aan de Aalmoezenierskamer, bij wie het netto bedrag der inkomsten gestort werd. De volgende rekening (over 1674/75) werd zelfs gedaan door den boekhouder der Aalmoezenierskamer, en hoewel dit aanvankelijk geen stand hield, werd de fundatie toch sedert 1677 weder beheerd door den boekhouder der Aalmoezenierskamer, die rekende aan eene door burgemeesters benoemde commissie en de netto-inkomsten ook stortte in de kas der kamer.

Aanvankelijk rekende hij nog bij afzonderlijke rekening over de fundatie Ruysch; maar krachtens besluit van de Vroedschap van 21 mei 1700 werden de landerijen en tienden der fundatie (op 29 augustus 1700) publiek verkocht. Sedert werd (te beginnen met 1703) geene afzonderlijke rekening over de fundatie meer gedaan; maar vormden hare inkomsten slechts een afzonderlijk hoofdstuk van de rekening der Aalmoezenierskamer. Meer en meer werden alle obligatiën der stichting nu allengs vervangen door stedelijke obligatiën. In de rekening van 1808 worden deze met de andere obligatiën der Aalmoezenierskamer dooreengemengd en het manuaal volgde dit voorbeeld. Sedert 1811 zijn de aan de fundatie behoorende obligatiën ten name der Aalmoezenierskamer ingeschreven in het Grootboek der publieke schuld.