De vruchten van de vicarieën werden vanoudsdoor het kapittel genoten, wanneer de vicarissen afwezig waren en verder over het eerste jaar bij de komst van een nieuwe vicaris (zie Rechtsbr. p. 153-154). Niet duidelijk is hoe de ene vicarie van O.L.V. in het midden van de 15e eeuw voorgoed in de rekening van de Bona vicariorum absentium werd opgenomen. Dit is goed na te gaan voor de eerste vicarie op het altaar van St. Johannes de Doper (en St. Johannes de Evangelist), minder goed wederom voor de eerste op dat van St. Johannes de Evangelist. Zie boven bij de afzonderlijke vicarieën. De ontvangsten uit tijdelijk genot van vicarieën staan vanaf 1642 in de rekeningen van de domfabriek. In 1664 heeft het kapittel in beginsel besloten openvallende vicarieën op die wijze te vergeven, dat de benoemde slechts presentiegelden zou genieten, terwijl de corpora aan het kapittel zouden komen. Om het proces te bespoedigen, zijn ook overeenkomsten met de vicarissen getroffen tot de verkoop van vicarie goederen. Doordat vicarieën van bezitters konden veranderen, duurde het tot 1775, voordat alle vicarieën waren geacquireerd, en dan nog met uitzondering van twee, die ter collatie stonden van de thesaurier. Inmiddels waren ook de goederen van de vicarissen in het Nieuwe werk en van de Gemene vicarissen verworven, in 1692, met welk jaar een nieuwe serie rekeningen opent. Tegenover de ontvangsten uit de geacquireerde goederen stonden uitkeringen van renten aan vicarissen, totdat alle vicarieën verkregen waren (met uitzondering dan van twee). Vanaf 1 december 1711 kreeg de torenwachter een uitkering als medius van deze rente.